توسعه متدولوژی مطالعات امکان سنجی صنعتی بر اساس اصول توسعه پایدار - رویکرد یکپارچه

در ادبیات، امکان سنجی طرح های صنعتی از بسیاری دیدگاه ها مطرح شده، اما از این دید که طرح ها در دراز مدت پایدار باشند، مورد توجه قرار نگرفته است. این مسئله، در کنار توجه روز افزون به توسعه پایدار، نیاز به الگوئی برای بررسی آن را ایجاد کرده است. در این پژوهش به منظور اطمینان از پایداری طرح های صنعتی، ابتدا نقاط مشترک مدل‌های مطالعات امکان سنجی موجود در ادبیات بررسی شده است. آن گاه، به وسیله متدولوژی سیستم های نرم، فعّالیت های اصلی و مشترک این مدل ها، با اضافه کردن فعّالیت یکپارچه سازی، در قالب یک مدلی ذهنی، منسجم گردیده اند. این مدل دارای دو فعالیتِ پایش و کنترل است که بواسطه آن ها، و در قالب یک متدولوژی، تطابق طرح های امکان سنجی با اصول پایداری، بررسی و تعیین می گردد. در تعیین این تطابق، دو روش کارت امتیازی متوازن و متدولوژی سیستم های نرم پیشنهاد و بررسی شد و درنهایت، متدولوژی سیستم‏های نرم برگزیده شده است. در نهایت، اعتبار متدولوژی پیشنهادی، با تحلیل یک مطالعه موردی، ارزیابی شده است.